İstanbul anılarım

İstanbul'a gittim biliyorsunuz, anjiyo için. Sonunda döndüm:) Canım arkadaşım Ebru karşıladı beni havaalanında ve eve geçtik. Beni sürpriz bir sofra bekliyordu, ne sevdiğimi bildiğinden onları hazırlamış canım arkadaşım...



Yemekten sonra Suadiye sahile indik ve çay bahçesi keyfi yaptık, uzun süremedi, zira sabah anjiyom vardı.
Sabah oğlum geldi, 7 aydır görmemiştim, o kadar çok özlemiştim ki... Keyifli bir kahvaltı yaptık... Ebrucum bana çiçekler almış...

Kahvaltıdan bir kaç saat sonra yola koyulduk, saat 13.30 da Acıbadem hastanesinde olmam gerekiyordu ve maalesef İstanbul trafiği bana merhaba dedi:) Biraz geç gittik, gider gitmez de önlüğü giydirdiler:) Ama ben o iğrenç boneyi de süsledim:)

Bakmayın böyle güldüğüme, yusuf yusuftum korkudan:)

Fazla bekletmeden canım doktorum ve arkadaşım Profesör Metin Gürsürer gelir gelmez işlem için odaya alındım. Tabii ki ameliyat odası buzzzz gibiydi. İşlem sonuna kadar zangırdadım:)

Önce iğneyle uyuşturdular, kasıktan oldum anjiyoyu. Nedendir bilinmez iğne beni pek etkilemedi, birkaç kez üstüste iğne yaptılar, gene de tam uyuşmadı:))) Bu yüzden girerken biraz acıdı, girdikten sonrası kolay zaten. Ekrandan izliyorsun kalbini, damarlarını.

Önce kalbe baktı doktorum, şükür ki bir sorun yokmuş, hatta daha önce by-pass yapılan damar iyileşmiş:) Küçük bir yan damar tıkanmış %90, ama önemli değil dedi doktorum.

Sonra sıra geldi asıl sorunum bacaklarıma...

Maalesef her iki bacakta da tıkanma mevcut. Ama damarlarım çok ince olduğundan balon yapılamayacağını söyledi doktorum. 1-2 ay ilaç tedavisi deneyeceğiz, eğer düzelme olmazsa stent takılacak.

İşlem bittikten sonra ilk iş olarak kanamayı durdurmaya çalışıyorlar, elleriyle işlem yerinin üzerine bastırarak, bu da maalesef o bölgede morarmaya neden oluyor, şu an simsiyah.Daha sonra oraya bir kum torbası koyup günlük işlem odasına alındım.

Hemen yemek ve su verdiler. İtiraf etmeliyim Acıbadem'in yemekleri muhteşem:)

Sıra geldi en zor kısıma, tam 6 saat kıpırdamadan yatmaya... Benim gibi hiperaktif için ölüm gibi bişi bu:)

Selfie yapmayı da unutmadım ama

Bana ömür gibi gelen 6 saatin sonunda, ayağa kaldırdılar, biraz yürüyün, başınız dönmezse çıkaralım dediler. Neredeyse koşacaktım çıkayım diye:)

Veeee eve kavuştuk. Taaa üniversiteden arkadaşım geldi geçmiş olsun'a, çok hoşuma gitti. Fakat otururken birden fenalaştım, doğru yatağa. Söylemişlerdi baş dönmesi olabilir diye.

Ertesi sabah daha iyi uyandım, hafif bir ağrı oldu kasıkta o kadar. Hatta akşamüstü oğlum ve arkadaşımın kızıyla Bağdat caddesi turuna çıktık:)

O halde Bobbi Brown'ı görünce dayanamayıp daldım ve ürünleri denedim. Corrector ve concealer aldım, çünkü inanılmazlar...  Aklım fondöten ve kaş renklendiricisinde kaldı ama:)

Akşam evimizdeydik. Bu arada İstanbul resmen kocaman bir inşaat alanı gibi, şaşırdım... Bu kadar gezmeye hafif bir kanama olmuştu ama geçti sonra.

Geri dönüşümden bir önceki gün oğlumla Avrupa yakasına geçtik. Reklam görüşmesi vardı, ona gittik ilk önce. Daha sonra her İstanbul'a gelişte koşarak gittiğim Kral Burger'e gidildi elbette. Neredeyse çocukluğumdan beri gittiğim mekan, Levent'in girişinde...

Dönüşte gene çok özlediğim vapura bindik, çoook keyifli bir gündü gerçekten...

Akşam da Ebrucum bizi Happy Moon'a götürdü, yemekler çoook lezzetliydi...

Cumartesi dönüş hazırlıkları başladı, aslında benim hiç dönmeye niyetim yoktu, Gezi anma eylemlerine katılmak istiyordum ama eşim ve oğlum direttiler :( Aklım orada kala kala döndüm...

Uçak ayrı bir olaydı, 35 dakika gecikmesi vardı, uçağa bindikten sonra bir 40 dakika daha uçağın içinde beklettiler, nasıl havasızdı anlatamam. Sonra pilot açıklama yaptı, uçağımızda meydana gelen bir arızadan ötürü geciktik diye...

İzmir'e yaklaşırken sarsılmaya başladık, sanırım uçak içindeki hava basıncında da sorun oldu, zira ben dahil herkes kulağım diye ağlıyordu. Korkunç bir ağrı oldu.

İzmir'den sonra o kadar alçak uçtuk ki dağlara teyet geçtik...

Neyse ki bol sarsılmalı ve gecikmeli yolculuk sonunda sona erdi ve Bodrum'uma kavuştum. Atlas Jet'e teşekkürler:)))

Eve geldiğimde bizimkiler delirdi, kedilerim, köpeklerim beni çok özlemiş canlarım, elbette ben de onları:)

Biraz uzun bir yazı oldu, sabredip okuduysanız alkışlıyorum:)

Sevgiyle kalın e miiii...

Not.: Sigarayı bırakmak için Champix isimli ilaca başladım. Etkilerini gün gün yazacağım ayrıca...

İnstagram'da takip etmek için TIK TIK

Bloglovin'den izlemek için TIK TIK

Facebook'ta takip etmek için TIK TIK  ve TIK TIK

Twitter'da takip etmek için TIK TIK

Google+'da takip etmek için TIK TIK