2 Haziran 2014 Pazartesi

İstanbul anılarım

İstanbul'a gittim biliyorsunuz, anjiyo için. Sonunda döndüm:) Canım arkadaşım Ebru karşıladı beni havaalanında ve eve geçtik. Beni sürpriz bir sofra bekliyordu, ne sevdiğimi bildiğinden onları hazırlamış canım arkadaşım...



Yemekten sonra Suadiye sahile indik ve çay bahçesi keyfi yaptık, uzun süremedi, zira sabah anjiyom vardı.
Sabah oğlum geldi, 7 aydır görmemiştim, o kadar çok özlemiştim ki... Keyifli bir kahvaltı yaptık... Ebrucum bana çiçekler almış...







Kahvaltıdan bir kaç saat sonra yola koyulduk, saat 13.30 da Acıbadem hastanesinde olmam gerekiyordu ve maalesef İstanbul trafiği bana merhaba dedi:) Biraz geç gittik, gider gitmez de önlüğü giydirdiler:) Ama ben o iğrenç boneyi de süsledim:)

Bakmayın böyle güldüğüme, yusuf yusuftum korkudan:)
Fazla bekletmeden canım doktorum ve arkadaşım Profesör Metin Gürsürer gelir gelmez işlem için odaya alındım. Tabii ki ameliyat odası buzzzz gibiydi. İşlem sonuna kadar zangırdadım:)
Önce iğneyle uyuşturdular, kasıktan oldum anjiyoyu. Nedendir bilinmez iğne beni pek etkilemedi, birkaç kez üstüste iğne yaptılar, gene de tam uyuşmadı:))) Bu yüzden girerken biraz acıdı, girdikten sonrası kolay zaten. Ekrandan izliyorsun kalbini, damarlarını.
Önce kalbe baktı doktorum, şükür ki bir sorun yokmuş, hatta daha önce by-pass yapılan damar iyileşmiş:) Küçük bir yan damar tıkanmış %90, ama önemli değil dedi doktorum.
Sonra sıra geldi asıl sorunum bacaklarıma...
Maalesef her iki bacakta da tıkanma mevcut. Ama damarlarım çok ince olduğundan balon yapılamayacağını söyledi doktorum. 1-2 ay ilaç tedavisi deneyeceğiz, eğer düzelme olmazsa stent takılacak.
İşlem bittikten sonra ilk iş olarak kanamayı durdurmaya çalışıyorlar, elleriyle işlem yerinin üzerine bastırarak, bu da maalesef o bölgede morarmaya neden oluyor, şu an simsiyah.Daha sonra oraya bir kum torbası koyup günlük işlem odasına alındım.
Hemen yemek ve su verdiler. İtiraf etmeliyim Acıbadem'in yemekleri muhteşem:)
Sıra geldi en zor kısıma, tam 6 saat kıpırdamadan yatmaya... Benim gibi hiperaktif için ölüm gibi bişi bu:)
Selfie yapmayı da unutmadım ama


Bana ömür gibi gelen 6 saatin sonunda, ayağa kaldırdılar, biraz yürüyün, başınız dönmezse çıkaralım dediler. Neredeyse koşacaktım çıkayım diye:)
Veeee eve kavuştuk. Taaa üniversiteden arkadaşım geldi geçmiş olsun'a, çok hoşuma gitti. Fakat otururken birden fenalaştım, doğru yatağa. Söylemişlerdi baş dönmesi olabilir diye.
Ertesi sabah daha iyi uyandım, hafif bir ağrı oldu kasıkta o kadar. Hatta akşamüstü oğlum ve arkadaşımın kızıyla Bağdat caddesi turuna çıktık:)

O halde Bobbi Brown'ı görünce dayanamayıp daldım ve ürünleri denedim. Corrector ve concealer aldım, çünkü inanılmazlar...  Aklım fondöten ve kaş renklendiricisinde kaldı ama:)



Akşam evimizdeydik. Bu arada İstanbul resmen kocaman bir inşaat alanı gibi, şaşırdım... Bu kadar gezmeye hafif bir kanama olmuştu ama geçti sonra.
Geri dönüşümden bir önceki gün oğlumla Avrupa yakasına geçtik. Reklam görüşmesi vardı, ona gittik ilk önce. Daha sonra her İstanbul'a gelişte koşarak gittiğim Kral Burger'e gidildi elbette. Neredeyse çocukluğumdan beri gittiğim mekan, Levent'in girişinde...



Dönüşte gene çok özlediğim vapura bindik, çoook keyifli bir gündü gerçekten...
Akşam da Ebrucum bizi Happy Moon'a götürdü, yemekler çoook lezzetliydi...




Cumartesi dönüş hazırlıkları başladı, aslında benim hiç dönmeye niyetim yoktu, Gezi anma eylemlerine katılmak istiyordum ama eşim ve oğlum direttiler :( Aklım orada kala kala döndüm...




Uçak ayrı bir olaydı, 35 dakika gecikmesi vardı, uçağa bindikten sonra bir 40 dakika daha uçağın içinde beklettiler, nasıl havasızdı anlatamam. Sonra pilot açıklama yaptı, uçağımızda meydana gelen bir arızadan ötürü geciktik diye...
İzmir'e yaklaşırken sarsılmaya başladık, sanırım uçak içindeki hava basıncında da sorun oldu, zira ben dahil herkes kulağım diye ağlıyordu. Korkunç bir ağrı oldu.
İzmir'den sonra o kadar alçak uçtuk ki dağlara teyet geçtik...
Neyse ki bol sarsılmalı ve gecikmeli yolculuk sonunda sona erdi ve Bodrum'uma kavuştum. Atlas Jet'e teşekkürler:)))

Eve geldiğimde bizimkiler delirdi, kedilerim, köpeklerim beni çok özlemiş canlarım, elbette ben de onları:)

Biraz uzun bir yazı oldu, sabredip okuduysanız alkışlıyorum:)

Sevgiyle kalın e miiii...

Not.: Sigarayı bırakmak için Champix isimli ilaca başladım. Etkilerini gün gün yazacağım ayrıca...



İnstagram'da takip etmek için TIK TIK
Bloglovin'den izlemek için TIK TIK
Facebook'ta takip etmek için TIK TIK  ve TIK TIK
Twitter'da takip etmek için TIK TIK
Google+'da takip etmek için TIK TIK



21 yorum:

  1. Geçmiş olsun canısım..sonuna kadar merakla okudum..

    YanıtlaSil
  2. Çok geçmiş olsun ablacım :/

    YanıtlaSil
  3. Canım çok geçmiş olsun inşallah ilaçlar işe yarar ve başka bir tedaviye ihtiyacın kalmaz. Fotoğraflarda her zamanki gibi fıstık gibisin maşallah :)

    YanıtlaSil
  4. merhaba.öncelikle çok geçmiş olsun.dilerim ilaçla stende gerek kalmadan geçer.aynı sorun bendede var ancak ilaçda kullanamadım ülserimi azdırdılar.önce endoskopi olup ardından tekrar tedaviye başlayacağım.bakalım.
    istanbul için Türkler 1450 de aldılar ama hala yerleşemediler diye yazmışlardı geçen gün facede :) yinde muhteşem bir şehir.benim istanbulum çoktan geldi çok özlüyorum :)ama güzel gezmiş havasını koklamışsınız ne güzel.
    bu arada geçen yıl Champix kullandım yaklaşık 2 ay.başıma gelmayen kalmadı.intihar etme etkisi dışında her yan etkiyi yaşadım ama en fenası kafatası ile kafa derim arasında iltihaplanma yapmasıydı.teşhisin konulduğu gün ben fıtıktan ameliyata girdiğimden eşim konuşmuştu nörologla o söylemiş.bir ay antibiyortik kullandım.aman dikkat edin ben her tetkiki yaptırıp (gazinin doktorlarının ) doktor tavsiyesiyle başlamıştım o ilaca.sonradan araştırınca bir çok ülkede yasaklandığını okudum:(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. size de geçmiş olsun, ben önlem olarak nexium alıyorum midem için, gastrit ve reflüm var çünkü.
      Champixle ilgili yaşadıklarınıza üzüldüm, benim 2. kullanışım, yan etkisi olmadı, sadece alır almaz yarım saat uzanmam lazım, yoksa mideyi çok fena bulandırıyor

      Sil
  5. geçmiş olsun belgin hanım umarım stent e gerek kalmadan antikoagülan tedavi ile düzelirsiniz.champix e gelince sigarayı bırakmaya yardımcı olmak konusunda oldukça başarılı bir ilaç ancak kafanızda sigara içme olayını bitirmemişseniz ilacı bırakınca geri dönüşler olabilir onun için lütfen ilacı kullandığınız süre içinde eğer hala sigara yı bırakma konusunda kendinizi ikna etmeye bakın.(hiç sigara içmemiş biri olarak sigarayı bırakmak konusunda ne kadar rahat konuşuyorum dimi:)))))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :)) bu sefer ciddi korktum, doktor teker teker ayak parmaklarını keseriz dedi yaa

      Sil
  6. çok geçmiş olsun ,bunuda atlattınız .Güzel günler sizinle olsun

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. çok teşekkür ederim, hepimizin olsun o güzel günler

      Sil
  7. Çok geçmiş olsun, bu kadar sıkıntılı bir olayı bu kadar keyifli anlatmanız çok hoşuma gitti :) En çok ta yazının sonunu sevdim, sigarayı bırakıyormuşsunuz, iyi şanslar diliyorum ve lütfen bıraktığınızı da yazın bize .Başarılar :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. belirlediğim gün bu cuma, ama bıraktım gibi, günde 2-3 tane anca içiyorum

      Sil
  8. Cokk buyuk gecmis olsun belgin hanimcim , allah baska dert keder vermesin

    YanıtlaSil
  9. Çok çok geçmiş olsun, bence geçmiş bile :)
    Sigara meselesine gelince, yıllar boyunca bir paket sigara içen ben, geçtiğimiz aralıkta bıraktım, bazen ben bile buna inanamıyorum. Nikotin sakızı kullandım ben bir hafta, azaltarak değil pat diye bıraktım. İlk on gün sıkıntılıydı gerçekten de ama inanın o mücadele dolu zamanlar bile insana ayrı bir keyif veriyor, ya da ben mazoşistim:)
    Sonuç olarak bence başarabilirsiniz, buna yürekten inanıyorum. Belki faydası dokunur diye kendi deneyimlerimi paylaştığım yazıyı da gönderiyorum, sevgiler :)
    http://evdeyazar.blogspot.com.tr/2013/12/sigaradan-adim-adim-kurtuluyorum.html

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. sağol canım, inşallah kurtulacağım bu zehirden,bakıyorum yazına hemen

      Sil
  10. Çok geçmiş olsun..

    YanıtlaSil

Yorum yazan ellerinize sağlık:)

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.