17 Mart 2014 Pazartesi

Konuk yazarım - Hazioz

Merhabalar, bu pazartesi konuk yazarım sevgili Hazel, blogu http://hazioz.blogspot.com.tr/

Bakalım neler paylaşmış bizimle:)


Merhabalar,

Biliyorsunuz bizim iki  küçük kalpli arkadaşımız vardı. Ama birini kaybettik. Limon oldukça hastaydı 1 yıl dayandı ama sonunda aramızdan ayrıldı. Instagramda onunla ilgili oldukça fazla paylaşım yaptım. Burada tekrar anlatıp o günlere dönmek istemiyorum… Bilo yanımızda şu anda Limon gideli bize daha bir alıştı işi gücü üzerimize konmak, gagaklamak, ısırmak, öpmek oldu :)

Eşi gidince biraz da dağınık oldu Bilo. Yem kabuklarını dışarı atmaya başladı kafesin içinde istemiyor bide bu aralar cırcır her yere pisledi.. ama olsun “napıyorsun Bilo popona bez bağlıcam senin” diye evde bağırsamda kuş bu anlar mı ??

Kafesi aldığımızda zaten tülden bir zımbırtısı vardı ama son zamanlarda  yıpranmıştı, bu günlerde dikiş nakışa da merak sarınca evde balkon tülünden kalan parçaları hatırladım ve soluğu annemle beraber komşuda aldık :) Dikiş nakışa ben merak saldım ama dikiş işini onlara bıraktım :)






Ve işte son hali J Elimde daha çok kumaş var sanırım bir dahaki sefer biraz daha büyük yapmalıyız çünkü Bilo yemleri hala üzerinden dışarıya atıyor :)



Nasıl olmuş ama hihiii :)
Sizler dostlarınız için neler dikiyorsunuz bakalım yorum bırakmayı unutmayın, görüşmek üzere by byyy


"Belgin ablaya beni bloğunda ağırladığı için çok teşekkür ediyorum ^.^ ".


Hazel'cim teşekkürler, ben de besledim muhabbet kuşu, bıcır bıcır konuşuyordu, annecik, babacık, canım, öpücük en sevdiği kelimelerdi, maalesef kaybettik, o yüzden yarı hüzünlü okudum yazını...

Sizler de konuk yazarım olmak isterseniz beni çok mutlu edersiniz, mail adresim ibelta@gmail.com



9 yorum:

  1. ne yazık ki küçük bedenleri hastalığa dayanmıyor :( ama hep aklımda minicikti ama dostluğu kocamandı ...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. çok hassas oluyorlar, pencere bile açsan hastalanabiliyor, bizimkini bir arkadaşımıza bırakıp 3 günlüğüne tatile gitmiştik, sonra duydum ki böyle durumlarda yaşama küsüyorlarmış, döndükten kısa süre sonra kaybettik, çok ağlamıştım

      Sil
  2. bundan birkaç yıl önce bir muhabbet kuşu besleme maceram olmuştu.hayvancağızı eve aldık getirdik aldığım andan itibaren eşim ve ben hapşırmaya başladık öncelikle allah allah yazın ortasında ne oluyor böyle gece serin oldu herhalde bu akşam camı kaptıp yatalım dedik. bu arada kuş salonda tabii.onu dene yok bunu dene yok değişen bir şey olmuyor ama bizde burun ve göz altları ödemlenip morarmaya başlayınca anladık ki bizim minnoş bize allerji yapmış. sonunda eltim aldı kuşu 2-3 yıl kadar baktı çok da iyi bakıyordu ama 2 ay önce bir sabah bizim minnoş sizlere ömür.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. alerjiniz varmış demek, maalesef çok uzun yaşamıyorlar:(

      Sil
    2. üzüldüm şimdi :( Bizim limonda 17 Şubatta gitti...

      Sil
  3. Benimde muhabbet kuşum vardı. İkisini de bir anda kaybettim. 5 yıl gibi bir süre yanımızda olduklarından evin bir ferdi olmuşlardı. Çok kötü bir duygu. O yüzden eve evcil hayvan almamaya özen gösteriyorum :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :( aslında bir yanım kafeste beslediğim için üzülüyor diğer bir yanım da pet shop yada kuşçu dükkanlarında tıklım tıkış durduklarından en azından evde geniş geniş rahat ediyorlar diye seviniyorum, kapısı sürekli açık istediği zaman girip çıkıyor ama yinede özgürlüğünü bir odaya sığdırmış oluyorum :(

      Sil
  4. Anladim da bir de nasil yapildigini anlatsaydin super olurdu :)

    YanıtlaSil

Yorum yazan ellerinize sağlık:)

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.